Σε κάποιους το ποδήλατο φέρνει μνήμες από την παιδική τους ηλικία. Για κάποιους άλλους είναι μία αγαπημένη συνήθεια των καλοκαιρινών διακοπών ενώ για αρκετούς αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους, ένα εναλλακτικό και οικολογικό μέσο μεταφοράς.Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν στους δρόμους ολοένα και περισσότερα ποδήλατα, πραγματοποιούνται οργανωμένες ποδηλατικές δράσεις και φουντώνουν οι συζητήσεις για τη δημιουργία στην Αθήνα ποδηλατικών σταθμών δημοσίας χρήσης, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Το ποδήλατο όμως, μεταξύ άλλων, έχει αποτελέσει όχημα έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών, εικαστικών και designers οι οποίοι το ενσωματώνουν στην τέχνη τους προκειμένου να μεταφέρουν μέσω αυτής, σκέψεις, προβληματισμούς και κοινωνικά μηνύματα.
Το πιο τρανό σύγχρονο παράδειγμα είναι αναμφίβολα ο Κορεάτης καλλιτέχνης Seo Young Deok που παρουσίασε το 2011 στην Κορέα και το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, μία έκθεση γλυπτικής υπό τον τίτλο «Dystopia». Η έκθεση περιλάμβανε ανθρώπινες φιγούρες φτιαγμένες αποκλειστικά από αλυσίδες ποδηλάτων. Χρειάστηκαν χιλιόμετρα αλυσίδων και ένας ολόκληρος χρόνος σκληρής δουλειάς, προκειμένου να δημιουργηθούν αυτά τα εντυπωσιακά αριστουργήματα.
Πηγή έμπνευσής του, όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι οι πολυσύχναστες αγορές, οι σταθμοί του μετρό και κάθε τι που συνθέτει το σύγχρονο βιομηχανικό περιβάλλον ενώ παραδέχεται και την ιδιαίτερη αδυναμία που τρέφει στα βουδιστικά έργα τέχνης, την οποία δεν διστάζει να μεταφέρει στο έργο του. Ο Deok χρησιμοποιεί αυτά τα φαινομενικά άχρηστα εξαρτήματα του ποδηλάτου, με διάθεση να ασκήσει κριτική στο βιομηχανοποιημένο και μηχανικό περιβάλλον της σύγχρονης εποχής ενώ οι μορφές του άλλοτε ολόκληρες, άλλοτε κατακερματισμένες και άλλοτε γιγαντιαίες αποτυπώνουν το καθημερινό άγχος και στρες που προκαλείται στο σύγχρονο άνθρωπο μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δράσης.
Ο Αι Βει Βει είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο συζητημένα πρόσωπα της Κίνας. Πολύπλευρος και πολυτάλαντος, ασχολείται με τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική με την ίδια επιτυχία που φωτογραφίζει και σκηνοθετεί ότι του αποσπά την προσοχή. Καλλιτέχνης αλλά πάνω από όλα πολιτικός ακτιβιστής επιχειρεί μέσα από την δουλειά του να ασκήσει κριτική στο πολιτικό σύστημα και να προβληματίσει σε θέματα που αφορούν την κοινωνία στο σύνολό της.
Έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ο Andy Warhol της Ασίας ενώ δεν είναι λίγοι όσοι ισχυρίζονται ότι έχει τη δύναμη να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ασυμβίβαστος και πιστός στις πεποιθήσεις του, δεν διστάζει την ίδια στιγμή που λειτουργεί ως καλλιτεχνικός επιμελητής στο Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να τα βάλει με το πολιτικό σύστημα χαρακτηρίζοντας το Πεκίνο ως ένα διαρκή εφιάλτη.
Πρόσφατα παρουσίασε στην πλατεία Νάθαν Φίλιπ στο Τορόντο, την εξέλιξη μίας εγκατάστασης με ποδήλατα που είχε ξεκινήσει στο παρελθόν, εντυπωσιάζοντας το κοινό. Αντλεί την ιδέα του από το ποδήλατο, το πιο συχνό μέσο μετακίνησης στην Κίνα, χρησιμοποιεί ως τίτλο τη πιο γνωστή μάρκα ποδηλάτων της χώρας του (Forever) και συνθέτει μία λαβυρινθώδη εγκατάσταση με 3.144 ποδήλατα που στοιβάζονται, στατικά και ακίνητα, σε ύψος 30 μέτρων και μήκος 100 μέτρων. Στόχος του μέσα από την εγκατάσταση είναι να προβληματίσει για τις χαοτικές κοινωνικές αλλαγές τόσο στην Κίνα όσο και σε ολόκληρο τον πλανήτη και να υπογραμμίσει τη χαμένη ελευθερία του μέσου ως αποτέλεσμα των αλλαγών του αστικού τοπίου.
Η εγκατάσταση ολοκληρώνεται με τη χρήση πολύχρωμων φωτισμών, οι οποίοι λειτουργούν ως έμμεσος υπαινιγμός για την αναγκαιότητα της αποκάλυψης της αλήθειας η οποία, αναφέρει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, πρέπει να έρθει στο φως με κάθε δυνατό τρόπο.
Δύο ακόμη καλλιτέχνες από την Αριζόνα, ο Joe O’ Connell και ο Blessing Hancock, είναι οι εμπνευστές της εγκατάστασης «Ballroom Luminoso» στην περιοχή Σαν Αντόνιο του Τέξας.
Δύο ακόμη καλλιτέχνες από την Αριζόνα, ο Joe O’ Connell και ο Blessing Hancock, είναι οι εμπνευστές της εγκατάστασης «Ballroom Luminoso» στην περιοχή Σαν Αντόνιο του Τέξας.
Ο Joe και ο Blessing συγκέντρωσαν ανταλλακτικά από παλιά ποδήλατα και με τη βοήθεια του χάλυβα, που είναι ένα από τα λίγα 100% οικολογικά υλικά, κατασκεύασαν έξι πρωτότυπους πολυελαίους τους οποίους ενίσχυσαν με led φωτισμούς και τους κρέμασαν σε μία υπόγεια διάβαση της περιοχής, μετατρέποντάς την σε μία φωτεινή αίθουσα χορού (Ballroom).
Αντλώντας από την εγκαταλελειμμένη κομψότητα του χώρου και το πολιτισμικό περιβάλλον της περιοχής, αυτή η αισθητική παρέμβαση έχει ως στόχο την αναγέννηση της περιοχής αλλά και τη δημιουργία συνδέσμου μεταξύ των κατοίκων υπό την ομπρέλα της τέχνης. Τα προσεκτικά επιλεγμένα υλικά παίρνουν συμβολικές διαστάσεις σε μία προσπάθεια ανάπτυξης της ποδηλατικής κουλτούρας και καλλιέργειας της οικολογικής συνείδησης.
Μέσα από την τέχνη σε δημόσιους χώρους, οι δύο καλλιτέχνες προσπαθούν να αποδείξουν ότι η τέχνη μπορεί να λύσει βασικά προβλήματα και να εμφυσήσει στους ανθρώπους το αίσθημα της αναζήτησης και τη σημαντικότητα της συμμετοχής. Ευελπιστούν, κάνοντας την αρχή να προσελκύσουν χορηγίες για την ευρύτερη ανάπτυξη της περιοχής με τη δημιουργία δρόμων, γεφυρών, πάρκων και ελεύθερων χώρων δημιουργίας. Οι κάτοικοι έχουν υποδεχτεί με ιδιαίτερη χαρά το έργο παραδεχόμενοι ότι ήταν επιτέλους ώρα να παρθεί μία σημαντική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της γειτονιάς τους.
Πίσω στην Ευρώπη τώρα και συγκεκριμένα στο γειτονικό μας Μιλάνο, η δημιουργική ομάδα First Floor Under εγκαινίασε μία φωτογραφική έκθεση υπό τον τίτλο “Scatto” (=Κλικ) με σημείο αναφοράς το ποδήλατο. Η ομάδα εμπνεύστηκε από αυτό το δίτροχο μέσο που οι Μιλανέζοι χρησιμοποιούν συχνά για τις μετακινήσεις τους και επιχείρησε μέσα από ένα κολλάζ εντυπωσιακών πραγματικά φωτογραφιών να σκιαγραφήσει τη σχέση των ανθρώπων με αυτό. Μία σχέση που δεν εξαντλείται στην απογευματινή βόλτα του Σαββάτου αλλά εξελίσσεται καθημερινά με τους περισσότερους να το επιλέγουν ως βασικό μέσο μετακίνησης.
Μέσα από αυτήν την προσπάθεια, η ομάδα έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση των κατοίκων του Μιλάνο, την τόνωση της ποδηλατικής νοοτροπίας και την καλλιέργεια της οικολογικής συνείδησης όπως προκύπτει από τη χρήση του μέσου. Η έκθεση έτυχε ιδιαίτερης αποδοχής από τους θεατές που την επισκέφτηκαν … παρέα με τα ποδήλατά τους.
Πρόκειται για ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με γνώμονα το κοινό καλό, που δυστυχώς απουσιάζουν από την ελληνική πραγματικότητα. Όπως ακριβώς απουσιάζει από το σύνολο των Ελλήνων και η γενικότερη ποδηλατική κουλτούρα. Μήπως όμως θα βοηθούσε αν σας θυμίζαμε ότι ο Αϊνστάιν εμπνεύστηκε τη θεωρία της σχετικότητας ενώ οδηγούσε το ποδήλατό του;
Πρόκειται για ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με γνώμονα το κοινό καλό, που δυστυχώς απουσιάζουν από την ελληνική πραγματικότητα. Όπως ακριβώς απουσιάζει από το σύνολο των Ελλήνων και η γενικότερη ποδηλατική κουλτούρα. Μήπως όμως θα βοηθούσε αν σας θυμίζαμε ότι ο Αϊνστάιν εμπνεύστηκε τη θεωρία της σχετικότητας ενώ οδηγούσε το ποδήλατό του;
Πηγή: PATHFINDER
Συντάκτης: Λάζαρης Θεοδόσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου