Μπορείτε να θυμηθείτε ποιός ήταν ο τελευταίος πίνακας "Νεκρής Φύσης" που σας έκανε εντύπωση;
Είναι αλήθεια ότι αυτό το είδος ζωγραφικής μας φέρνει δυστυχώς στο μυαλό το κάδρο με τα φρούτα που κοσμούσε τον τοίχο της τραπεζαρίας στο σπίτι της γιαγιάς. Χωρίς να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σύνδεση με το σήμερα και την εποχής μας, η “νεκρή φύση” μας αφήνει αδιάφορους ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που υποτιμούμε και την αξία της.
Πώς θα αντιδρούσατε όμως αν ερχόσασταν σε επαφή με έναν πίνακα “νεκρής φύσης” μέσα από τη δουλειά και τα μάτια ενός υπερρεαλιστή καλλιτέχνη;
Πώς θα αντιδρούσατε όμως αν ερχόσασταν σε επαφή με έναν πίνακα “νεκρής φύσης” μέσα από τη δουλειά και τα μάτια ενός υπερρεαλιστή καλλιτέχνη;
Ο Καναδός Τζέισον Ντε Γκράαφ ανήκει στην κατηγορία των υπερρεαλιστικών καλλιτεχνών που εμπνέονται από αντικείμενα της καθημερινότητας και επιτυγχάνουν να τους δώσουν διαφορετική υπόσταση προκαλώντας το μυαλό και τη φαντασία μας.
“Ένα βιβλίο του εικαστικού Μαουρίτς Κορνέλις Έσερ που μου χάρισαν οι γονείς μου όταν ήμουν μικρός και η “Γαλατού” μία από τις πιο διάσημες προσωπογραφίες του Γιοχάνες Βερμέερ που δέσποζε στην τραπεζαρία του σπιτιού μας, ήταν τα πρώτα μου ερεθίσματα”.
“Ένα βιβλίο του εικαστικού Μαουρίτς Κορνέλις Έσερ που μου χάρισαν οι γονείς μου όταν ήμουν μικρός και η “Γαλατού” μία από τις πιο διάσημες προσωπογραφίες του Γιοχάνες Βερμέερ που δέσποζε στην τραπεζαρία του σπιτιού μας, ήταν τα πρώτα μου ερεθίσματα”.
Ξεκίνησε να ασχολείται με αυτή τη μορφή τέχνης σε μία προσπάθεια: “ να μιμηθώ τα έργα των Κινέζων υπερρεαλιστών καλλιτεχνών: Masao Saito και Hajime Sorayama και να ανακαλύψω από μόνος μου τα άγνωστα μονοπάτια που θα μπορούσα να οδηγηθώ μέσα από αυτά”.
Τα έργα του, που δεν είναι φωτογραφίες, είναι όλα σχεδιασμένα στο χέρι με πινέλο και ακρυλικά χρώματα διαλυμένα στο νερό. “Κάθε πίνακα τον ολοκληρώνω σε ένα διάστημα έξι εβδομάδων και αμέσως μετά ξεκινάω τη δημιουργία του επόμενου”.
Μέσα από αυτά, προσπαθεί να περιγράφει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο. Τον ενδιαφέρει η σύνθεση μίας άλλης, δικής του πραγματικότητας μέσα στην οποία εντάσσει πράγματα που τον αφορούν, που είναι σημαντικά για τον ίδιο και τον έχουν διαμορφώσει. Σε αυτήν τη δική του πραγματικότητα θέλει να μας κάνει συνοδοιπόρους του. “Πολλά από τα αντικείμενα που ζωγραφίζω είναι προσωπικά αντικείμενα ιδιαίτερης συναισθηματικής αξίας”.
Αν έπρεπε να περιγράψει τους πίνακες του σε έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να δει θα έλεγε ότι: “ προσπαθώ να κάνω τα έργα μου να μοιάζουν σαν ένα παράθυρο, να δίνουν την υπέροχη ψευδαίσθηση ότι μπορείς να φτάσεις τα αντικείμενα, ότι μπορείς να τα αγγίξεις”.
Πράγματι τα έργα του μοιάζουν τόσο αληθινά που σου δημιουργούν την εντύπωση ότι πρόκειται για καλλιτεχνικές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.
Οι πίνακές του εκτίθενται στο Μόντρεαλ στη Galerie de Bellefeuille ενώ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να τον γνωρίσουμε καλλιτεχνικά και από κοντά στην Ελλάδα, την οποία δεν έχει επισκεφτεί ποτέ αν και θα ήθελε πολύ να ανακαλύψει τα ελληνικά νησιά.
Ας απολαύσουμε κάποιες από τις μοναδικές του δημιουργίες
Ευχαριστούμε πολύ τον Τζέισον Ντε Γκράαφ για τη διάθεσή του να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις του.
Πηγή: PATHFINDERΣυντάκτης: Λάζαρης Θεοδόσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου