Καπναποθήκες της Ξάνθης χαρακτηρίστηκαν μνημεία:

Δέκα καπναποθήκες της Ξάνθης, μάρτυρες της συνυφασμένης με την καλλιέργεια του καπνού ιστορίας της πόλης, χαρακτηρίστηκαν ως μνημεία από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Η Ξάνθη φημιζόταν ήδη από τον 18ο αιώνα για την παραγωγή εκλεκτού καπνού, η επεξεργασία και εμπορία του οποίου έγινε η κύρια απασχόληση των κατοίκων της. Στην περίοδο του μεσοπολέμου το εμπόριο του καπνού πέρασε από τα χέρια των εμπόρων της Ξάνθης στα χέρια των μεγάλων καπνοβιομηχανιών και ξεκίνησε η παρακμή της πόλης.

Οι καπναποθήκες χρονολογούνται από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Χωρίζονται δε σε δύο κατηγορίες ανάλογα με το μέγεθός τους. Τα μεγάλα πολυώροφα κτίρια αποτελούν τις καπναποθήκες των μεγάλων εμπόρων, ενώ τα μικρά μονώροφα κτίρια ανήκουν σε μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις.

Τυπολογικά δεν έχουν πολλές διαφορές στην εσωτερική διάταξη των χώρων. Στο ισόγειο και στους ορόφους ή τη σοφίτα γινόταν επεξεργασία και συσκευασία του καπνού, ενώ στο ημιυπόγειο αποθηκεύονταν τα καπνά σε συνθήκες σχετικής υγρασίας και ελεγχόμενου αερισμού και φωτισμού.

Οι δέκα καπναποθήκες που χαρακτηρίστηκαν ως μνημεία (ολόκληρες, ως προς το κέλυφος ή ως προς την περιμετρική τοιχοποιία) βρίσκονται στα νοτιοανατολικά του αστικού ιστού της Ξάνθης.