Η Άλι Σ. χρεώνει 80 δολάρια την ώρα για να αγκαλιάσει όσους το έχουν ανάγκη.
Σε επάγγελμα έχει μετατρέψει την αγκαλιά μια γυναίκα στη Νέα Υόρκη. Η Άλι Σ. χρεώνει 80 δολάρια την ώρα για να αγκαλιάσει όσους το έχουν ανάγκη.
Η 47χρονη έφτιαξε την εταιρία «Cuddle U NYC» τον περασμένο Νοέμβριο και πρόκειται για την πρώτη επαγγελματική εταιρεία …αγκαλιάς στη Νέα Υόρκη.
Η Άλι δέχεται τους πελάτες της στο διαμέρισμά της στο Μανχάταν για μια «θεραπεία αγκαλιάς».
Τυπικά ρωτά τους πελάτες της γιατί κατέφυγαν σε αυτή για τις αγκαλιές και στην συνέχεια ξεκινά η θεραπεία. Η Άλι με τον εκάστοτε πελάτη ξαπλώνει στον καναπέ ή στο κρεβάτι και προσφέρει απλόχερα την αγκαλιά της και τα χάδια της. Τα δάκρυα είναι συνηθισμένη αντίδραση κατά τη διάρκεια της αγκαλιάς.
Το περασμένο χρόνο η Άλι είχε δεχτεί πάνω από 30 πελάτες, άνδρες και γυναίκες, ηλικίας από 25 έως 45 ετών.
Κινδύνεψε στο πρώτο σετ του αγώνα της με την Εκατερίνα Μακάροβα η Σερένα Γουίλιαμς, αλλά στη συνέχεια η …τάξη αποκαταστάθηκε και καθάρισε την πρόκριση στη φάση των "8" του Dubai Tennis Championships.
Η κορυφαία τενίστρια στον κόσμο λύγισε τη Ρωσίδα με 7-6(8), 6-0 και περιμένει μία από τις Γέλενα Γιάνκοβιτς και Λούσιε Σαφάροβα στον επόμενο γύρο. Η Μακάροβα έφτασε στο σημείο να σερβίρει για την κατάκτηση του πρώτου σετ στο 5-4, αλλά η Σερένα …ζωντάνεψε και οι διαφορές λύθηκαν τελικά στο τάι μπρέικ. Η 32χρονη Αμερικανίδα πήρε με πολύ κόπο το προβάδισμα, όμως όλα άλλαξαν στο δεύτερο σετ. Η 25χρονη αντίπαλός της έμεινε από δυνάμεις και …κουράγιο, με αποτέλεσμα η Γουίλιαμς να πάρει το σετ χωρίς να χάσει γκέιμ. Θυμίζουμε ότι η Σερένα απουσίασε από την Ντόχα λόγω του τραυματισμού που …κληρονόμησε κατά τη διάρκεια του Αυστραλιανού Όπεν.
Τη νίκη της ημέρας, πάντως, πέτυχε η Άνα Ιβάνοβιτς. Η 26χρονη Σέρβα απέκλεισε με 3-6, 6-3, 7-6(6) την Αντζελίκ Κέρμπερ, Νο.6 του ταμπλό, και έκλεισε σπουδαίο ραντεβού με τη Βίνους Γουίλιαμς στον δεύτερο γύρο. Εκτός διοργάνωσης έμεινε η θριαμβεύτρια της Ντόχα, η Σιμόνα Χάλεπ (Νο.7), που λόγω κούρασης και τραυματισμού στον αχίλλειο εγκατάλειψε τον αγώνα με την Αλιζέ Κορνέ (6-1, 1-1). Η Γαλλίδα θα παίξει στον δεύτερο γύρο με την Κίρστεν Φλίπκενς, που κέρδισε με 6-1, 7-5 την Καρολίνα Πλίσκοβα.
Την ανατροπή κόντρα στη Σαμπίν Λισίτσκι έκανε η Κάρολιν Βοζνιάκι (Νο.8) και μετά την επικράτησή της με 2-6, 6-3, 6-3 θα αντιμετωπίσει την Ανίκα Μπεκ. Η Γερμανίδα έκανε την έκπληξη αποκλείοντας με 1-6, 6-1, 6-4 τη Σαμάνθα Στόσουρ. Βγήκε η αντίπαλος της Αγκνιέσκα Ραντβάνσκα και είναι η Φλάβια Πενέτα, που άφησε έξω την Κάια Κανέπι με 7-5, 6-4, ενώ η Γέλενα Γιάνκοβιτς (Νο.5) υπέταξε με 6-4, 6-3 τη Μαρίνα Ζανέφσκα και βρίσκει μπροστά της τη Λούσιε Σαφάροβα.
Ο λόγος για το πολυβραβευμένο τραγούδι Runaway Train από τους Soul Asylum που κυκλοφόρησε το 1993 και γνώρισε παγκόσμια επιτυχία.
Το βίντεο του τραγουδιού, σκηνοθετημένο από τον Tony Kaye, δίνει πληροφορίες για παιδιά και ενηλίκους που χάθηκαν από το σπίτι τους, προβάλλοντας το όνομά τους, την φωτογραφία, και την χρονολογία εξαφάνισης τους. Έφτιαξαν 3 διαφορετικές εκδόσεις του βίντεο για την Αμερική, που σε σύνολο είχαν πληροφορίες για 36 χαμένα παιδιά, καθώς επίσης και άλλες εκδόσεις για την Αγγλία και την Αυστραλία, πάλι προβάλλοντας ανθρώπους που είχαν χαθεί στις αντίστοιχες χώρες.
Με τη βοήθεια της προβολής που έγινε μέσω του βίντεο 26 χαμένα παιδιά βρέθηκαν και κατάφεραν να επανενωθούν με τις οικογένειές τους και να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Δυστυχώς τα περισσότερα από τα υπόλοιπα εξαφανισμένα παιδιά του βίντεο βρέθηκαν νεκρά αρκετά χρόνια αργότερα. Συγκεκριμένα, η Vicky Hamilton και η Dinah McNicol (που φαίνονται στη Βρετανική έκδοση του βίντεο) χάθηκαν το 1991 και βρέθηκαν νεκρές το 2007. Ο Chris Huntizinger (στην Αμερικάνικη έκδοση) βρέθηκε επίσης νεκρός το 2008, και ο Thomas Dean Gibson, που είναι η τελευταία φωτογραφία που εμφανίζεται και στις 3 αμερικάνικες εκδόσεις του βίντεο, αγνοείται ακόμα από το 1991.
Είσαι νέος από 18 έως 25 χρόνων; Νιώθεις την ανάγκη να εκφραστείς δημιουργικά για όσα σε προβληματίζουν; Ανέλαβε δράση! Όπλισε τη φωτογραφική σου μηχανή και επικοινώνησε μέσα από τις φωτογραφίες σου τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα.
Φωτογραφία: Μανώλης Συμεωνίδης 19 ετών- Σπουδαστής στο ΤΕΙ Αθήνας - Σχολή Καλλιτεχνικών σπουδών Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών
Η Νορβηγική Πρεσβεία της Αθήνας σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων διοργανώνουν στην Αθήνα την Έκθεση Φωτογραφίας “HAVING THEIR SAY” που θα ανοίξει τις πόρτες της στο κοινό από τις 18 Μαρτίου έως τις 25 Απριλίου 2014 στο χώρο του Κέντρου Τεχνών του Δήμου Αθηναίων στο Πάρκο Ελευθερίας. Αποτελεί ένα εν εξελίξει έργο φωτογραφικής καταγραφής των πτυχών της ζωής των νέων Ευρωπαίων σε μια χρονική περίοδο όπου η Ευρώπη βιώνει μεγάλη αβεβαιότητα με πολλές προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες για νέα ξεκινήματα.
Η Έκθεση γεννήθηκε στο πλαίσιο του project "SEA CHANGE" το οποίο ξεκίνησε το 2012 με τη χρηματοδότηση των ΕΕΑ Grants και Norway Grants, αναθέτοντας σε διακεκριμένους φωτογράφους από την Τσεχία, Λετονία, Πολωνία, Ρουμανία και Ελλάδα να καταγράψουν μέσω της δυναμικής της φωτογραφίας στιγμές της νεολαίας των χωρών τους, δημιουργώντας ένα μοναδικό καμβά ιστοριών ικανών να αναδείξουν την προοπτική των επίκαιρων κοινωνικών προκλήσεων της Ευρώπης.
Στοχεύει στη δημιουργία ενός πυρήνα διαλόγου που θα αποκαλύψει την συνεχή και έντονη παρουσία των νέων στον χώρο, τις ανάγκες τους για έκφραση μέσω του χώρου, την επιθυμία τους να συμμετέχουν στα κοινωνικά δρώμενα, να νιώθουν την υπευθυνότητα ότι λαμβάνουν δράση. Την απαράμιλλη ικανότητά τους να ανα-μορφώνουν ένα graffiti σε εικαστική τοιχογραφία.
Φωτογραφία: Μανώλης Συμεωνίδης 19 ετών -Σπουδαστής στο ΤΕΙ Αθήνας-Σχολή Καλλιτεχνικών σπουδών Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών
"Υπέροχο εφόδιο για μια Ανθρώπινη Κοινωνία Πολιτών: Η ικανότητα να συλλαμβάνεις την καθημερινή ζωή από τη μεριά του ονείρου" αναφέρει η επιμελήτρια και υπεύθυνη διοργάνωσης της έκθεσης Μαρία Σφυράκη.
Συνέλαβε λοιπόν με τον φακό σου εκφάνσεις της καθημερινότητας στην εκπαίδευση, στη διασκέδαση, στη διαδήλωση, στην εργασία, στην ανεργία, στο παιχνίδι, στη δημιουργία, στη μουσική, στην παρέα, στον έρωτα και προώθησε τις φωτογραφίες στο havingtheirsay@gmail.com μέχρι τις 15 Μαρτίου 2014. Σημείωσε ονοματεπώνυμο, ηλικία, στοιχεία επικοινωνίας καθώς και μία φράση που αντιπροσωπεύει την κάθε μία και διεκδίκησε μία θέση στην έκθεση. Οι φωτογραφίες θα αναρτώνται στην ανάλογη σελίδα του Facebook σε μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας διαδικτυακός χώρος έκφρασης, επικοινωνίας και βιωματικής μάθησης, μία διαδικασία σκέψης και στοχασμού με “ομιλητές” τους νέους.
Μετά τη λήξη του OPEN CALL, διακεκριμένοι Έλληνες φωτογράφοι θα αξιολογήσουν το σύνολο των φωτογραφιών. Οι φωτογραφίες θα εκτυπωθούν και θα συνθέσουν μέσα στο χώρο του Κέντρου Τεχνών ένα ομαδικό, πολύχρωμο έργο [το δικό τους έργο] που θα συνυπάρχει σε "ζωντανό διάλογο" με τις φωτογραφίες από τα υπόλοιπα κράτη.
Φωτογραφία: Μανώλης Συμεωνίδης 19 ετών-Σπουδαστής στο ΤΕΙ Αθήνας - Σχολή Καλλιτεχνικών σπουδών Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών
Η Μ. Σφυράκη πιστεύει ότι είναι μία καλή αφορμή να αναρωτηθούμε “τι εφόδια παρέχουμε στους νέους ώστε να αποτελούν ενεργό τμήμα της λύσης των κοινωνικών ζητημάτων” και αναφέρει ότι “η έκθεση φωτογραφίας «HAVING THEIR SAY» επιθυμεί να αναδείξει πως η "τέχνη" των νέων προσφέρει έναν τρόπο όρασης που ερμηνεύει τον κόσμο” με απώτερο στόχο “να αντιληφθούμε το γεγονός πως αντί να αντιμετωπίζουμε τους νέους ως πρόβλημα προς επίλυση, η πρόκληση έγκειται στο να ενεργοποιήσουμε τους τρόπους εκείνους τους ικανούς να ανα-μορφώσουν την ενέργειά τους σε κομβικό μέσο αναβάθμισης της κοινωνικής ζωής τόσο της δικής τους όσο και του γενικότερου κοινωνικού συνόλου”.
Στο επίσημο κλείσιμο της Έκθεσης που θα διεξαχθεί Κυριακή 13 Απριλίου 2014 θα απονεμηθούν σε δυο νέους υποτροφίες στους τομείς της φωτογραφίας και των εικαστικών.
Μοιραστείτε τις εικόνες σας. Το Μέλλον είναι χειροποίητο!
Χημική ουσία που περιέχεται στη ρίγανη μπορεί να αποτελέσει «όπλο» ενάντια στη γαστρεντερίτιδα σε παιδιά και ενήλικες.
Η καρβακρόλη (carvacrol) είναι μια ουσία που περιέχεται στη ρίγανη και η οποία μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική ενάντια στον νοροϊό, ο οποίος αποτελεί το συχνότερο αίτιο επιδημιών ιογενούς γαστρεντερίτιδας σε παιδιά και ενήλικες.
Η χημική αυτή ουσία, που υπάρχει στη ρίγανη, απογυμνώνει τον ιό από την «πανοπλία» του (ένα σκληρό εξωτερικό, πρωτεϊνικό κάλυμμα), καθιστώντας τον πιο ευάλωτο και πιο εύκολο να καταστραφεί.
Η επικεφαλής της μελέτης Dr Kelly Bright από το πανεπιστήμιο της Αριζόνας, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέφερε ότι: «Η καρβακόλη θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό τροφίμων, καθώς επίσης και επιφανειών, σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά. Απαιτείται να γίνουν περαιτέρω μελέτες, ωστόσο η καρβακόλη έχει ένα μοναδικό τρόπο να επιτίθεται στον ιό, κάτι που της προσδίδει μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική».
Η καρβακόλη δρα άμεσα επάνω στο καψίδιο, το σκληρό πρωτεϊνικό περίβλημα του ιού, που περιέχει το γενετικό του υλικό και ακριβώς γι’ αυτό, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι απίθανο ο ιός να αναπτύξει αντοχή σε αυτήν.
Αν χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό θα είναι μακράς διάρκειας, όχι διαβρωτικό, χωρίς αναθυμιάσεις και ασφαλές, λένε οι ειδικοί, βασιζόμενοι στα αποτελέσματα των πειραμάτων.
Με μια μορφή νερού που μπορεί να κάψει, σαν φωτιά, οργανικά υλικά, πειραματίζονται οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τους τελευταίους έξι μήνες. Τα αποτελέσματα των δοκιμών τους αναμένεται να βρουν εφαρμογές στη Γη. Ήδη, η συγκεκριμένη μορφή νερού έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται για την επεξεργασία αποβλήτων.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το 70% του σώματός μας αποτελείται από νερό. Ότι είναι αναγκαίο, σχεδόν όσο και το οξυγόνο, για την επιβίωσή μας και ότι οι ευεργετικές του ιδιότητες είναι αμέτρητες. Όσοι πρόσεχαν λίγο περισσότερο στο σχολείο, ίσως, θυμούνται τα σημεία βρασμού και τήξης ή στους πόσους βαθμούς Κελσίου παγώνει. Τις τρεις μορφές του: υγρό, αέριο, στερεό.
Συνήθως, στην υγρή μορφή του χρησιμοποιείται για να σβήνουμε πυρκαγιές, αλλά, όπως φαίνεται, υπάρχει μία ακόμα κατάστασή του που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το ακριβώς αντίθετο. Αντί να σταματά τη φωτιά, το νερό σε αυτή την κατάσταση, που ονομάζεται υπερκρίσιμο νερό, καίει την οργανική ύλη γύρω του. Και για αυτό τον λόγο βρίσκεται στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος.
Για να φτάσει στη συγκεκριμένη κατάσταση, το νερό χρειάζεται να θερμανθεί σε θερμοκρασία πάνω από 373 βαθμούς Κελσίου και να συμπιεστεί σε πίεση 217 ατμοσφαιρών. Πάνω από το κρίσιμο σημείο, μεταμορφώνεται σε κάτι που δεν είναι ούτε υγρό, ούτε αέριο, ούτε στερεό. Αυτό είναι το υπερκρίσιμο νερό. Κάτι σαν αέριο που μοιάζει με υγρό, σύμφωνα με τη NASA.
Εικόνες διαλύματος νερού-άλατος σε διαφορετικές θερμοκρασίες. Όσο αυξάνεται η θερμοκρασία και η πίεση, η διάκριση μεταξύ της υγρής και της αέριας κατάστασης του νερού γίνεται πιο δύσκολη. Ξεπερνώντας το κρίσιμο σημείο, η μαύρη γραμμή που χωρίζει τις φάσεις εξαφανίζεται. (Credit: NASA)
Όταν το υπερκρίσιμο νερό έρθει σε επαφή με οργανική ύλη, συντελείται μία χημική αντίδραση, μία καύση χωρίς φλόγες: η οξείδωση. Γιατί, όμως, μας ενδιαφέρει αυτό; Και μάλιστα, σε σημείο που, από τον Ιούλιο του 2013, οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, υπό την αιγίδα της NASA και της CNES (γαλλική διαστημική υπηρεσία), διεξάγουν σχετικά πειράματα που θα συνεχιστούν για άλλους 6 μήνες;
Οι εφαρμογές της οξείδωσης με υπερκρίσιμο νερό
Πολύ απλά, επειδή αυτή η ιδιότητα του υπερκρίσιμου νερού μας βοηθά να απαλλαγούμε από την παρουσία δυσάρεστων λυμάτων. “Αν πιέσουμε ένα υγρό ρεύμα αποβλήτων πάνω από το κρίσιμο σημείο, το υπερκρίσιμο νερό σπάει τους δεσμούς των υδρογονανθράκων, επιτρέποντάς τους να αντιδράσουν με το οξυγόνο”, εξηγεί ο ερευνητής της NASA, Mike Hicks.
Με άλλα λόγια, όταν μετατρέψουμε το νερό στα υγρά απόβλητα (π.χ. λύματα αποχέτευσης ή γεωργικά απόβλητα) σε υπερκρίσιμο νερό, μπορούμε να κάψουμε, όλα τα οργανικά υλικά που περιέχουν, χωρίς να παράγονται ορατές φλόγες. H διαδικασία ονομάζεται Τεχνολογία Οξείδωσης με Υπερκρίσιμο Νερό (SCWO).
Σύστημα για οξείδωση με υπερκρίσιμο νερό, κατασκευασμένο από την General Atomics), που χρησιμοποιεί ο αμερικανικός στρατός (Πηγή: ga.com)
Πρόκειται για μία καθαρή μορφή καύσης, σε σχέση π.χ. με την αποτέφρωση, αφού παράγει μόνο νερό και διοξείδιο του άνθρακα, χωρίς κανένα από τα τοξικά προϊόντα της φωτιάς. Υπάρχει, όμως, ένα μεγάλο πρόβλημα. Τα άλατα στο υπερκρίσιμο νερό δεν διαλύονται, αλλά χωρίζονται από το νερό και αποκολλούνται σε άλλες επιφάνειες, όπως σωλήνες και τοιχώματα.
Το αποτέλεσμα είναι να εκτοξεύεται το κόστος συντήρησης των αντιδραστήρων στα συστήματα εκμετάλλευσης του υπερκρίσιμου νερού. Σε αυτό το πρόβλημα, το οποίο εμποδίζει την εφαρμογή της τεχνολογίας SCWO σε μεγαλύτερη κλίμακα, ευελπιστούν να δώσουν λύση οι ερευνητές της NASA και της CNES με τα πειράματά τους.
Η σημασία των αποτελεσμάτων της έρευνας
Η έρευνα γίνεται στη Συσκευή για τη Μελέτη Κρίσιμων Υγρών και Κρυσταλλώσεων (DECLIC), η οποία είναι εγκατεστημένη στην Kibo, τη γιαπωνέζικη μονάδα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Χωρίς τις επιδράσεις της βαρύτητας, θα παρατηρηθεί καλύτερα η καθίζηση και θα απαντηθούν ερωτήματα, όπως σε ποιο σημείο ακριβώς χωρίζονται τα σωματίδια του άλατος από το νερό.
Η Συσκευή για τη Μελέτη Κρίσιμων Υγρών και Κρυσταλλώσεων (δεξιά) αποτελείται από δύο ορθογώνια κουτιά. Στο πάνω πλαίσιο, βρίσκονται τα διαγνωστικά εργαλεία (αριστερά). Στο κάτω, αποθηκεύονται τα δεδομένα και από εκεί δίνονται οι εντολές. (Credit: NASA/CNES)
Τα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να βοηθήσουν στον σχεδιασμό συστημάτων που θέλουν να εκμεταλλευτούν την τεχνολογία οξείδωσης με υπερκρίσιμο νερό, όπως μονάδες παραγωγής ενέργειας και διαχείρισης αποβλήτων, τα οποία θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και πιο χαμηλό κόστος συντήρησης.
Υλικά σε υπερκρίσιμη κατάσταση χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια. Για παράδειγμα, στο στεγνό καθάρισμα και στην αποκαφεϊνοποίηση του καφέ χρησιμοποιείται το υπερκρίσιμο διοξείδιο του άνθρακα. Το αμερικανικό ναυτικό, ο αμερικάνικος στρατός και η πόλη του Ορλάντο, στις ΗΠΑ, έχουν ξεκινήσει να χρησιμοποιούν τεχνολογία με υπερκρίσιμο νερό για την επεξεργασία των αποβλήτων τους.
To tattoo, ή επί το ελληνικότερον, η δερματοστιξία είναι μια πανάρχαιη τέχνη που χρησιμοποιήθηκε από πολλούς λαούς και για διαφορετικούς λόγους. Στην αρχαία Αίγυπτο εικάζεται πως χρησιμοποιήθηκε για θρησκευτικούς και καλλωπιστικούς λόγους. Στην αρχαία Ελλάδα “μάρκαραν” τους προδότες ενώ κάποιοι μετάφεραν κρυφά μηνύματα από τόπο σε τόπο.
Όλα ξεκίνησαν από την μακρινή Ταϊτή και την Πολυνησία, ενώ οι Εγγλέζοι ήταν αυτοί που έφεραν την τέχνη του tattoo στην Ευρώπη από τις αποικίες. Στην αρχή ήταν οι πλούσιοι και οι ευγενείς, μετά οι φυλακισμένοι και σήμερα όλοι …
Τι είναι αυτό λοιπόν που μας ελκύει στο τατουάζ, τι θέλουμε να δηλώσουμε ζωγραφίζοντας το σώμα μας, πόσο δύσκολο είναι να κάνει κάποιος tattoo;
Επισκεφθήκαμε λοιπόν το Engraved Circus Tattoo Parlor για να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες με τη μόδα των ημερών αν και πιστεύουμε πως πάντα θα είναι μια βαθιά προσωπική υπόθεση.
