Σήμερα ανοίγει και επίσημα η αυλαία των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι της Ρωσίας, που για πρώτη φορά φιλοξενεί τη διοργάνωση.
Πάντα είχα την απορία γιατί οι Ολυμπιονίκες συνηθίζουν να δαγκώνουν τα μετάλλιά τους, όταν ανεβαίνουν στο βάθρο. Με αφορμή την σημερινή τελετή έναρξης, βρήκα την ευκαιρία να τη λύσω …
Σύμφωνα με την τέσσερις φορές Ολυμπιονίκη στην κολύμβηση, Summer Sanders, αυτό γίνεται κυρίως επειδή το ζητούν πολύ έντονα οι δημοσιογράφοι. Έτσι είχε πει τουλάχιστον σε μία συνέντευξή της. Και μάλιστα, οι φωτογράφοι δεν σταματούν να τους τραβούν, εάν δεν πάρουν τη στάση που τόσο πολύ λατρεύουν.
Η παράδοση αυτή ιστορικά, μάλλον, έχει ξεκινήσει από πολύ παλιά, τότε που δάγκωναν τον χρυσό για να καταλάβουν αν ήταν ατόφιο χρυσάφι ή όχι.
Ο χρυσός είναι ένα πολύ μαλακό μέταλλο, τουλάχιστον πιο μαλακό από το σμάλτο των δοντιών μας. Άρα, εάν ήταν αρκετά καθαρός, θα έπρεπε να μένει το σημάδι των δοντιών επάνω του.
Η πρακτική αυτή του δαγκώματος επέτρεπε, επίσης, στους ανθρώπους να καταλαβαίνουν αν το αντικείμενο ήταν απλά επιχρυσωμένο και περιείχε άλλο υλικό, όπως μόλυβδο, στο κέντρο.
Αν όντως ήταν επιχρυσωμένο, τότε το χρυσό κομμάτι θα μπορούσε εύκολα να χαραχθεί με τα δόντια σας.
Παράδειγμα αυτού αποτελούν τα χρυσά νομίσματα που δεν ήταν αρκετά χοντρά. Έτσι το περίβλημα ήταν πολύ λεπτό και δεν χρειαζόταν κάποιος να το δαγκώσει πολύ σκληρά, για να ανακαλύψει αν ήταν καθαρός χρυσός ή όχι.
Σύμφωνα με την τέσσερις φορές Ολυμπιονίκη στην κολύμβηση, Summer Sanders, αυτό γίνεται κυρίως επειδή το ζητούν πολύ έντονα οι δημοσιογράφοι. Έτσι είχε πει τουλάχιστον σε μία συνέντευξή της. Και μάλιστα, οι φωτογράφοι δεν σταματούν να τους τραβούν, εάν δεν πάρουν τη στάση που τόσο πολύ λατρεύουν.
Η παράδοση αυτή ιστορικά, μάλλον, έχει ξεκινήσει από πολύ παλιά, τότε που δάγκωναν τον χρυσό για να καταλάβουν αν ήταν ατόφιο χρυσάφι ή όχι.
Ο χρυσός είναι ένα πολύ μαλακό μέταλλο, τουλάχιστον πιο μαλακό από το σμάλτο των δοντιών μας. Άρα, εάν ήταν αρκετά καθαρός, θα έπρεπε να μένει το σημάδι των δοντιών επάνω του.
Η πρακτική αυτή του δαγκώματος επέτρεπε, επίσης, στους ανθρώπους να καταλαβαίνουν αν το αντικείμενο ήταν απλά επιχρυσωμένο και περιείχε άλλο υλικό, όπως μόλυβδο, στο κέντρο.
Αν όντως ήταν επιχρυσωμένο, τότε το χρυσό κομμάτι θα μπορούσε εύκολα να χαραχθεί με τα δόντια σας.
Παράδειγμα αυτού αποτελούν τα χρυσά νομίσματα που δεν ήταν αρκετά χοντρά. Έτσι το περίβλημα ήταν πολύ λεπτό και δεν χρειαζόταν κάποιος να το δαγκώσει πολύ σκληρά, για να ανακαλύψει αν ήταν καθαρός χρυσός ή όχι.
Προφανώς, τα Ολυμπιακά μετάλλια δεν είναι κατασκευασμένα από χρυσό, τουλάχιστον όχι από το 1912 και μετά. Αντίθετα, φτιάχνονται από ασήμι και είναι επιχρυσωμένα.
Παρ' όλα αυτά, αν δαγκώσετε ένα επιχρυσωμένο ασημένιο μετάλλιο, πάλι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα βαθούλωμα, καθώς και το ασήμι είναι πιο μαλακό από το σμάλτο των δοντιών μας, σκληρότερο βέβαια από τον καθαρό χρυσό.
Ενδεικτικά, στην κλίμακα μέτρησης της σκληρότητας των ορυκτών Mohs, το σμάλτο των δοντιών βρίσκεται στο 5, ενώ ο χρυσός στο 2,5 και το ασήμι στο 2,7. Το σμάλτο βρίσκεται ψηλότερα στην κλίμακα και από τον χαλκό, δηλαδή το τρίτο σε σειρά μετάλλιο (χάλκινο). Αρά πιθανόν να είναι εφικτό το σημάδι και σε αυτό.
Για την ιστορία, η κλίμακα σκληρότητας Mohs δημιουργήθηκε από τον Γερμανό γεωλόγο Friedrich Mohs το 1812 και είναι σχετική. Αυτό σημαίνει ότι τα ορυκτά αξιολογούνται με το να τα τρίβει κανείς μεταξύ τους.
Εκείνο που κάνει σημάδι στο άλλο θεωρείται πιο σκληρό, ενώ αν και τα δύο χαράξουν τα άλλα, ανήκουν στην ίδια κατηγορία σκληρότητας.
Παρά το γεγονός, ότι κανείς από τους αθλητές στην πραγματικότητα δεν δαγκώνει το μέταλλιό του για να δει εάν τα δόντια του θα αφήσουν σημάδια, και κατ' επέκταση εάν είναι πραγματικός χρυσός, η παράδοση έχει παραμείνει.
Παρ' όλα αυτά, αν δαγκώσετε ένα επιχρυσωμένο ασημένιο μετάλλιο, πάλι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα βαθούλωμα, καθώς και το ασήμι είναι πιο μαλακό από το σμάλτο των δοντιών μας, σκληρότερο βέβαια από τον καθαρό χρυσό.
Ενδεικτικά, στην κλίμακα μέτρησης της σκληρότητας των ορυκτών Mohs, το σμάλτο των δοντιών βρίσκεται στο 5, ενώ ο χρυσός στο 2,5 και το ασήμι στο 2,7. Το σμάλτο βρίσκεται ψηλότερα στην κλίμακα και από τον χαλκό, δηλαδή το τρίτο σε σειρά μετάλλιο (χάλκινο). Αρά πιθανόν να είναι εφικτό το σημάδι και σε αυτό.
Για την ιστορία, η κλίμακα σκληρότητας Mohs δημιουργήθηκε από τον Γερμανό γεωλόγο Friedrich Mohs το 1812 και είναι σχετική. Αυτό σημαίνει ότι τα ορυκτά αξιολογούνται με το να τα τρίβει κανείς μεταξύ τους.
Εκείνο που κάνει σημάδι στο άλλο θεωρείται πιο σκληρό, ενώ αν και τα δύο χαράξουν τα άλλα, ανήκουν στην ίδια κατηγορία σκληρότητας.
Παρά το γεγονός, ότι κανείς από τους αθλητές στην πραγματικότητα δεν δαγκώνει το μέταλλιό του για να δει εάν τα δόντια του θα αφήσουν σημάδια, και κατ' επέκταση εάν είναι πραγματικός χρυσός, η παράδοση έχει παραμείνει.
Σε αυτό συμβάλλουν πολύ και οι δημοσιογράφοι, όπως δήλωσε και η Summer Sanders, που δεν αφήνουν κανένα Ολυμπιονίκη να κατέβει από το βάθρο, χωρίς να έχουν πάρει τη φωτογραφία που θέλουν.
Και αυτό γιατί απλά το μετάλλιο στο στόμα κάνει τη φωτογραφία πιο ενδιαφέρουσα, απ' ότι θα ήταν σε περίπτωση που ο αθλητής το κρατούσε δίπλα στο πρόσωπό του. Πιο παιχνιδιάρικη και πιο συναισθηματική για το κοινό, επομένως “πουλάει” και περισσότερο …
Στους φετινούς, λοιπόν, χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν θα βλέπετε τις απονομές των μεταλλίων, μπορείτε και εσείς να εντυπωσιάσετε τους φίλους και την οικογένειά σας ρωτώντας και απαντώντας στην ίδια απορία …
Πηγή: PATHFINDERΚαι αυτό γιατί απλά το μετάλλιο στο στόμα κάνει τη φωτογραφία πιο ενδιαφέρουσα, απ' ότι θα ήταν σε περίπτωση που ο αθλητής το κρατούσε δίπλα στο πρόσωπό του. Πιο παιχνιδιάρικη και πιο συναισθηματική για το κοινό, επομένως “πουλάει” και περισσότερο …
Στους φετινούς, λοιπόν, χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν θα βλέπετε τις απονομές των μεταλλίων, μπορείτε και εσείς να εντυπωσιάσετε τους φίλους και την οικογένειά σας ρωτώντας και απαντώντας στην ίδια απορία …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου